Dopóki nie zrozumieją Ewangelii, zawsze będzie w nich obecne poczucie winy z przeszłości, z teraźniejszości i z przyszłości.
Z przeszłości będą obwiniać to, co eteryczne, za inne życia, wciąż bezowocnie ewoluujące, lub to, co ulotne, za ukryte poczucie winy z powodu tego, co zostało praktykowane w tym życiu.
Teraźniejszości to wina przypadku, kogoś, kto kroczy jako centrum własnych powodów duchowego sceptycyzmu lub nazywania Boga nieosiągalnym, wyjaśniając ścieżkę agnostycyzmu, panteizmu lub deizmu, gdzie Bóg stworzył i pozostawił nas naszemu własnemu losowi w życiu; Przyszłości, za drobną walutę wymiany daję dziś, aby otrzymać jutro, robię dziś, aby mieć coś w zamian za Boga, realizatorów samouwielbienia, sprawiedliwości i legalizmu; lub nawet chłodu fatalizmu, gdzie ludzie zamrażają swoje serca;
Tylko Ewangelia uczy mnie żyć dniem zwanym Dzisiaj. W Chrystusie, który w historii był Jezusem, są odpowiedzi na ścieżki życia. I tylko filozofia wcielonego Boga wyjaśnia mi, skąd pochodzę, kim jestem i dokąd zmierzam.