Derin sonsuzlukta yaşayan, insanlık tarihinde doğan, ama her zaman var olan, aslında her zaman var olacak olan, insan olan O yüceltilsin. Çarmıhta ölen, ama çarmıhtan önce bile hayatını bir kuzu gibi sunan O yüceltilsin.
Soy ağacımın ilk genetiği var olmadan önce beni derin bir sevgiyle seven; Adına İnananlar için kendini boşaltan, kendini alçaltan, kendini ölüme teslim eden.
Biliyorum ki bu sadece benim içindi. Çünkü tüm kalbimle inanıyorum. Beni, O'nu sevebileceğimden çok daha fazla seven, benim O'na yapabileceğimden çok daha fazlasını yapan O'na; O'nsuz hiçbir şey yapamam. En büyük günahımın bile benden ayıramayacağı O'na.
Beni hiçbir açıklama yapmadan seven. Beni, benden daha fazla sevmiyor, çünkü beni bir Tanrı'nın sevebileceği bütünlükle seviyor ve beni asla daha az sevmeyecek, çünkü beni sadece sevdi ve bana aşık oldu.
Ruhumu bilen ve beni hor görmeyen Sana, hayatımı Sana adıyorum, bütün zayıflığımı Sana adıyorum, bütün kuvvetimi Sana adıyorum ve bütün günahımı, korkumu, dehşetimi Sana açıyorum.
Seni, senin beni sevdiğinden sonsuz derecede daha az seviyorum, ama yine de seni seviyorum, zoraki de olsa. Ruhumun arzusu... Senin için ölmek!
İsa, Rabbim.
Fabiano Moreno